'On hold' zetten van overnames: is het juridisch goed geregeld?

Met het intreden van de coronacrisis hebben veel kopers en verkopers besloten een geplande overname 'on hold' te zetten. Maar het is van belang om goed te bespreken wat die term juridisch inhoudt.

Veel overnametrajecten staan door de coronacrisis even 'on hold'. De onderhandelingen worden niet definitief beëindigd, maar er wordt ook geen definitieve 'go' gegeven op de overname omdat nog niet duidelijk is welke impact de coronacrisis zal hebben op de over te dragen onderneming.

Ook zonder een crisis komt het weleens voor dat een overname voor een bepaalde periode vooruitgeschoven wordt. Het is dan wel van belang dat duidelijk is wat partijen dan precies bedoelen met het 'on hold' zetten en wat men nog van elkaar mag verwachten. 

LOI

Overnameprocessen laten zich onderscheiden in verschillende fasen. In de LOI-fase (LOI: Letter of Intent, ook wel intentieovereenkomst) spreken koper en verkoper met elkaar uit dat ze de intentie hebben om tot een verkoop te komen. Als die LOI eenmaal ondertekend is, dan zal de koper doorgaans het due diligence-onderzoek (hierna: DD-onderzoek) gaan uitvoeren.

Een LOI wordt, kort gezegd, door partijen gesloten omdat ze elkaar tot op zekere hoogte willen binden. De koper heeft er belang bij dat de verkoper niet zomaar met andere partijen gaat onderhandelen en de verkoper heeft er belang bij dat het bod dat koper deed op de onderneming zoveel mogelijk wordt vastgelegd. 

Coronacrisis

Als men al een LOI gesloten heeft, dan geldt dat het 'on hold' zetten van de overname als gevolg van de coronacrisis een omstandigheid is, die men bij het aangaan van de LOI niet heeft voorzien. In de LOI worden vaak termijnen opgenomen voor bijvoorbeeld exclusiviteit, voor het DD-onderzoek, voor het ondertekenen van de koopovereenkomst, voor het verkrijgen van bepaalde toestemmingen of financiering of voor de overdracht zelf.

Door het 'on hold' zetten zal de LOI dus moeten worden aangepast. Dat geldt ook als wordt besloten om de overname 'on hold' te zetten, terwijl de eerste concepten van de koopovereenkomst al zijn gewisseld. Gebeurt dat niet, dan verlopen de in de LOI opgenomen termijnen en kan het zijn dat partijen niet meer aan de LOI gebonden zijn. 

'On hold' addendum

Zorg daarom dat het 'on hold' zetten niet alleen telefonisch wordt besproken, maar het liefst ook in een addendum op de LOI wordt vastgelegd. Leg dan niet enkel vast welke termijnen verlengd worden, maar ga ook na of de in de LOI opgenomen afspraken allemaal nog haalbaar zijn.

De afspraken waarvan op voorhand al duidelijk is dat die niet nagekomen kunnen worden, moeten door koper en verkoper natuurlijk worden herzien. Denk daarbij bijvoorbeeld aan afspraken over een earn-out of een ratchet die al in een LOI kunnen zijn opgenomen. Worden deze afspraken niet goed herzien, dan kan het zijn dat men onbedoeld gebonden is aan bepalingen die nadelig voor een van de partijen kunnen uitpakken. 

Afspraken op papier

Een addendum op de LOI in verband met het 'on hold' zetten hoeft geen ingewikkeld document te zijn. Het kan kort en overzichtelijk blijven. Kopers en verkopers vinden het soms wat overdreven om dit helemaal uit te werken op papier. 'Het vertrouwen in elkaar en in de deal is er, we wachten gewoon even, daar hoeft niets van op papier', hoor je dan. Hoewel dat ongetwijfeld zo is, kunnen de verwachtingen van partijen dan wel uit elkaar lopen.

Door met elkaar op papier te zetten wat men bedoelt met het 'on hold' zetten en te bepalen welke afspraken blijven bestaan en welke afspraken worden herzien, zorg je dat de verwachtingen van partijen op elkaar afgestemd zijn. Zo kunnen kopers en verkopers ondanks de 'on hold' periode naar een succesvolle deal toewerken.