Waarom het geven van garanties best logisch is

U gaat uw onderneming verkopen. U bent een goede prijs overeengekomen en dan komt de eerste koopovereenkomst. In negen van de tien gevallen zal in die overeenkomst dan zijn opgenomen dat u allerlei garanties moet geven en dat u bij de minste afwijking aansprakelijk bent voor de schade die de koper als gevolg daarvan heeft.

Garanties ter bescherming

Voor veel verkopers geeft dit een negatief sentiment. Waarom al die garanties? Ze hebben toch alles gezien in de due diligence? Dat klopt, maar in het DD-onderzoek is juist die informatie verstrekt die de verkoper heeft gegeven en waarvan de verkoper zelf ook op de hoogte is.

De garanties dienen juist ter bescherming tegen wat niet uit een DD-onderzoek blijkt en onbekend is voor koper ongeacht of verkoper er wel of niet van op de hoogte was. Ineens lijken de onderhandelingen dan niet meer te gaan over iets positiefs als de verkoop van het bedrijf, maar gaat men er alleen nog maar vanuit dat er beren op de weg zijn en risico’s kleven aan uw bedrijf waar een koper zich tegen wil beschermen.

Hoewel ik niet de illusie heb dat ik dat negatieve sentiment helemaal weg kan nemen, kan ik misschien wel begrip kweken. Immers, het geven van garanties is nu eenmaal onderdeel van een koopovereenkomst. Gaat u voor uzelf maar eens na welke aankopen u het laatst hebt gedaan. Bij alle aankopen mag u verwachten dat u krijgt wat u beloofd is en als dat niet zo is, dan hebt u vrijwel altijd recht op herstel, een schadevergoeding of kunt u het weer inruilen/omruilen. Van kleding tot een huis, van een computer tot een auto. Is er iets mis, dan kunt u terug naar de verkoper en die dient er dan voor te zorgen dat u naar behoren wordt gecompenseerd.

Voorwaarden bedrijfsverkoop

Voor reguliere aankopen regelen de wet en vaak verkoopvoorwaarden van een verkoper de reikwijdte van conformiteit en garanties. Vaak is dan ook wel duidelijk wat er verwacht mag worden van wat je koopt. Bij kleding mag je verwachten dat er bijvoorbeeld geen (onbedoelde) gaten in zitten als je het nieuw koopt. Bij de aankoop van een huis wordt het al iets minder duidelijk, maar mag je doorgaans in ieder geval verwachten dat het geschikt is voor normaal gebruik als woonhuis.

Maar wat mag men nu van een onderneming verwachten die going-concern verkocht wordt? Als u in uw hoofd die voorwaarden opsomt, dan zult u zien dat die voorwaarden overeenkomen met de lijst van garanties. Om het dan toch positief te formuleren: de garanties zijn geen lijst met zaken die mis zijn aan de onderneming, de garanties bevatten in feite een lijst met alle voorwaarden waar de onderneming minimaal aan voldoet bij verkoop.

De reden dat die lijst vaak zo uitgebreid is, is ervoor te zorgen dat beide partijen duidelijk overeenstemming hebben over wat er gekocht wordt. Dat verschilt van geval tot geval. Zo zijn de garanties bij de verkoop van een IT-bedrijf anders dan de garanties bij de verkoop van een productiebedrijf. Als achteraf blijkt dat er niet is voldaan aan een garantie en de gekochte onderneming dus niet voldoet aan de voorwaarden waarvan zowel koper als verkoper vonden dat de onderneming daaraan minimaal moest voldoen, dan kan de koper terug naar verkoper om naar behoren gecompenseerd te worden.

Dat is eigenlijk best logisch toch? Of en in hoeverre de verkoper vervolgens aansprakelijk is, hangt overigens weer af van wat partijen daarover met elkaar overeenkomen. Dat behandel ik in mijn volgende expertbijdrage!