Intentieovereenkomst, wat leg je vast?

In een intentieovereenkomst, of een letter of intent (LOI), leggen partijen hun intentie voor de (beoogde) samenwerking en/of overname vast en willen zij (vooralsnog) geen definitieve afspraken maken. Dat volgt later in transactiedocumenten. 

Voorafgaand aan het sluiten van een intentieovereenkomst is er in de regel al een geheimhoudingsovereenkomst gesloten tussen partijen. Als de intentieovereenkomst de geheimhoudingsovereenkomst opvolgt, zorg dan dat deze documenten op elkaar zijn afgestemd. Mocht er bij het tekenen van de intentieovereenkomst nog geen geheimhoudingsovereenkomst gesloten zijn of een geheimhoudingsverklaring zijn afgegeven door de (beoogde) toetreder/koper, zorg dan dat deze afspraken alsnog worden vastgelegd in de intentieovereenkomst. Dit ter bescherming van de bedrijfsbelangen van de verkopende partij. 

Concrete voorwaarden

Om tot een overeenkomst te geraken is er overeenstemming tussen partijen vereist. Daarnaast is het zaak om zo concreet als mogelijk te bepalen hoe en wanneer er in de toekomst, gedurende het onderhandelingstraject, wel sprake is van overeenstemming over de samenwerking danwel de transactie zelf. Denk hierbij aan het stellen van (concrete) voorwaarden, zoals het vereiste van een schriftelijke overeenkomst ondertekend door de rechtsgeldige vertegenwoordigers van de ondernemingen. 

Aanbeveling is dan ook om in een intentieovereenkomst te beschrijven wat de intentie van partijen is, het proces en een stappenplan om tot een nadere samenwerking en/of overname te geraken. Echter, kan er vanuit een beoogd toetreder/koper ook gekozen worden om aan de voorkant in de intentieovereenkomst al bepaalde zaken af te kaarten die voor haar essentieel zijn om de transactie doorgang te (laten) vinden. Dit is een bepaalde strategiekeuze die aan de voorkant met een beoogd toetreder/koper besproken zal moeten worden door haar adviseur(s). Vanuit een verkopersperspectief zijn er weer andere aspecten die van belang zijn bij een intentieovereenkomst. Kortom, een intentieovereenkomst is maatwerk. 

Financieringsvoorbehoud

De beschrijving van het proces, na de ondertekening van de intentieovereenkomst, dient dan ook duidelijk op papier te komen en de verdere spelregels van de onderhandelingen dienen ook overeengekomen te worden. Het tijdspad voor het due diligence-onderzoek, het formuleren van bepaalde criteria, uitgangspunten en de (voorlopige) koopprijs. Echter, benoem ook zaken zoals wat dient er te gebeuren bij het einde van de onderhandelingen en/of het inroepen van een ontbindende voorwaarde. Niet iedere onderhandeling eindigt immers in een overname en/of samenwerking tussen partijen en via de voornoemde wijze kun je ook risico’s beperken om gedwongen te worden tot verdere onderhandelingen en/of schadeplichtig te zijn jegens de andere partij. 

De contractuele voorbehouden die je terug ziet komen in de intentieovereenkomst zijn onder andere, doch niet uitsluitend, het financieringsvoorbehoud en de uitkomsten van het due diligence-onderzoek. Concrete afspraken ter zake worden dan ook vastgelegd in een intentieovereenkomst. Een intentieovereenkomst is daarnaast bij uitstek het document om vooruitlopend op een samenwerking en/of transactie heldere afspraken te maken over de gemaakte kosten in verband met de onderhandelingen en/of inspanningen om tot een samenwerking te geraken.

Het is dan ook aan te bevelen om een afspraak ter zake op te nemen in de intentieovereenkomst. Een intentieovereenkomst kan vanuit een koper en/of verkoper bepaalde contouren geven aan de beoogde samenwerking/ transactie. Het verdient dan ook aanbeveling om aan de voorzijde van een samenwerking vakkundig stil te staan bij de afspraken die men alvast wenst vast te leggen of juist niet.