Wat is mijn bedrijf waard?

Een bedrijf waarderen op basis van multiples is nuttig maar er moet ook worden gekeken naar een analyse van de historie en een meerjaren prognose.

Met de lage rente, dalende werkeloosheid en gunstige economische vooruitzichten heeft de jarenlange terughoudendheid ten aanzien van overnames en investeringen plaatsgemaakt voor een actieve fusie- en overnamemarkt. De financiële belangen bij een bedrijfsovername zijn aanzienlijk. Wil de transactie slagen, dan is het zaak dat koper en verkoper overeenstemming bereiken over de prijs van de onderneming.

Complexe methode

In theorie is het contant maken van de verwachte kasstromen aan de hand van de prognose de beste waardebepalingsmethode. Het contant maken wordt gedaan aan de hand van een percentage. Deze methode is echter complex en bovendien te beïnvloeden door de partij die de berekening uitvoert. Immers de prognose en de berekening van het percentage kunnen worden aangepast.

Gangbare methodiek

Een gangbare methodiek om een onderneming te waarderen is toepassing van multiples. De methode is toegankelijk en navolgbaar, in die zin dat een breder publiek kan meepraten over de waardering van de onderneming. Keerzijde is dat de methode vatbaar is voor oversimplicatie en manipulatie.

Vanwege de eenvoud van de methode, heeft toepassing van een multiple op de winst veelal de voorkeur. Men hoeft dan met langjarige prognoses geen rekening te houden. Wat nog wel discussiepunt blijft, is de te hanteren multiple waarover partijen overeenstemming moeten bereiken. Het is een methode die minder financiële deskundigheid vereist, zodat ook de leek kan meeonderhandelen. Vanzelfsprekend blijven de elementen die zijn vereenvoudigd van belang: de groeiperspectieven van de onderneming, het risicoprofiel en de financieringsstructuur.

Beperkte bandbreedte

Hoewel onder invloed van de gedaalde rente de multiples in de overnamemarkt zijn gestegen, is in het MKB-segment sprake van een beperkte bandbreedte waarbinnen de multiples zich bewegen. Vaak dient de zogenaamde "EBITDA" als grondslag. Anders dan bij de “EBIT” of “EBITA” worden in de ‘’EBITDA” de afschrijvingen niet meegenomen. De “EBITDA” is dus hoger dan de “EBIT(A)”. Deze hogere grondslag voor de waardering pakt bij de ene onderneming anders uit dan bij de andere.

Normalisaties

Als tweede grondslag worden ook wel "Normalisaties" gehanteerd. In dit geval wordt de winst die als grondslag dient voor de berekening, aangepast. Een veel gebruikte normalisatie is het salaris van de DGA, maar wij zien ook normalisaties voor eenmalige uitgaven, afboekingen van debiteuren, eenmalige marge correcties, etcetera. Hoewel individuele normalisaties terecht kunnen zijn, zal de onderneming gedurende een jaar ook eenmalige meevallers hebben gekend die in aanmerking zouden komen voor normalisatie. Het is niet verrassend dat deze eenmalige meevallers zelden zijn opgenomen in het informatiememorandum van de verkoper.   

Onze ervaring is dat communiceren in termen van multiples nuttig is, mits de onderneming als geheel wordt bekeken. Daarbij is het onvermijdelijk dat ook een analyse van de historie en een meerjaren prognose worden meegenomen. Vereenvoudiging heeft zo haar voordelen, maar kan ten koste gaan van de validiteit van de waardering.