Waardebepaling als meetinstrument

Wat is mijn bedrijf waard? Voor menig ondernemer is het gissen. Een bedrijfswaardering komt voor veel ondernemers pas ter sprake 'als het echt nodig is', zoals bij verkoop van de onderneming of een participatie van familieleden of medewerkers.

Maar een regelmatige waardebepaling biedt ook veel inzicht in de huidige staat van een onderneming. Zelden wordt een maximale bedrijfswaarde als expliciet doel benoemd, terwijl dit eigenlijk het belangrijkste streven is dat een ondernemer kan hebben.

Waarderingsmethodieken

In de praktijk worden diverse methodieken toegepast voor de waardering van een bedrijf, waarbij de uitkomst altijd tot stand komt uit een bepaalde combinatie tussen rendement en risico. Bijvoorbeeld door historische c.q. toekomstige rendementen (EBITDA of nettowinst) te vermenigvuldigen met een bepaalde factor/multiple die het risicoprofiel van de onderneming reflecteert.

De Discounted Cashflow-methode of aanverwante varianten zoals de Adjusted Present Value-methode worden vanuit de wetenschap aangemerkt als de meest zuivere methoden. Hierbij worden de toekomstige kasstromen (rendement) contant gemaakt tegen een vermogenskostenvoet, gebaseerd op het risicoprofiel van de onderneming (risico). 

Bedrijfswaardering is allesomvattend

Een toename van de bedrijfswaarde kan bewerkstelligd worden door een toename van het verwachte rendement óf een lager risicoprofiel óf een combinatie van beiden. Een regelmatige waardebepaling op basis van de Discounted Cashflow-methode geeft de ondernemer inzicht in de ontwikkeling van de verwachte toekomstige kasstroom (rendement) én de ontwikkeling van het risicoprofiel. Bovendien identificeert een waardebepaling de waardestuwende factoren van een onderneming, die vertaald kunnen worden naar concrete doelen en targets.

Sommige waardestuwende factoren liggen voor de hand, zoals het toevoegen van omzet om het rendement te verhogen. Deze zijn dan ook gemakkelijk te vertalen naar concrete doelen zoals sales targets. Een waardebepaling biedt echter ook inzicht in waardestuwende factoren die minder aan het oppervlak liggen. Enkele voorbeelden:

1. Het beperken van de afhankelijkheid van de eigenaren (verlaging risicoprofiel);
2. Strakker werkkapitaalmanagement (verhoging kasstroom);
3. Betere spreiding in omzet tussen klanten (verlaging risicoprofiel);
4. Diversificatie van de huidige activiteiten (verlaging risicoprofiel).

Verbetering op deze factoren kan dan vervolgens geconcretiseerd worden door het stellen van (lange termijn) doelen en targets. Bijvoorbeeld als volgt:

1. Over drie jaar ligt de dagelijkse aansturing op de werkvloer niet meer bij de huidige eigenaren;
2. Als een klant niet heeft betaald binnen de betalingstermijn sturen we binnen twee werkdagen een aanmaning;
3. Over vijf jaar is de grootste klant nog verantwoordelijk voor maximaal 10% van de totale omzet;
4. Het ontwikkelen van een nieuw product of aanvullende dienst.

Sturen op dergelijke factoren heeft als uitvloeisel waardecreatie en continuïteit. Doelen die ondernemers vaak noemen. Op deze manier is een waardebepaling een uitstekend meetinstrument voor de huidige staat van de onderneming. Bovendien kan een regelmatige waardebepaling dienen als een managementtool, waarbij de ontwikkeling van waardestuwende factoren in een rapportage concreet gemaakt wordt.